Ognioodporność jest wymaganym standardem bezpieczeństwa dla materiałów i wyrobów używanych w zastosowaniach prywatnych i publicznych.
Certyfikat ognioodporności – co to jest?
Instalacje narażone na działanie wysokich temperatur lub zagrożone pożarem wymagają certyfikatów, które potwierdzają, że dany wyrób jest wytrzymały i spełnia parametry pozwalające na dłuższy kontakt z wysoką temperaturą.
Materiały i wyroby są poddawane próbom ogniowym, które mają na celu wykazanie odporności mechanicznej i stabilności przez określony czas w przypadku pożaru.
Klasyfikacji odporności ogniowej dokonują laboratoria, które na podstawie określonych metod badań sprawdzają, czy systemy budowlane, zarówno nośne, jak i nienośne, podzielone na strefy, jak i nie pełniące funkcji przegrodowej spełniają warunki bezpieczeństwa pożarowego.
Aby otrzymać certyfikat ognioodporności, należy złożyć wniosek o certyfikację. Na tym etapie dostarczona dokumentacja zostaje poddana analizie. W dalszym procesie certyfikacji sprawdza się zgodność produktu, procesu lub usługi w celu sprawdzenia czy spełniają one wszystkie wymagania potrzebne do wydania certyfikatu. Certyfikat zostaje przyznany po wizycie oceniającej i pozytywnym wyniku badań laboratoryjnych.
Klasyfikacja ogniowa – co to jest?
Klasyfikacja ogniowa określa odporność ogniową wyrobów lub elementów budowlanych. Określa ona zachowanie danego wyrobu w ściśle określonych warunkach badawczych. Wyróżnia się 3 rodzaje klasyfikacji ogniowej:
- Reakcja na ogień (klasa: A1, A2, B, C, D, E, F)
- Rozprzestrzenienie ognia (NRO, SRO, silnie RO)
- Odporność ogniowa (REI 30, EI 60, R30)
Producenci systemów lub wyrobów mogą ubiegać się o wydanie klasyfikacji ogniowej w specjalnych jednostkach badawczych.
Klasa reakcji na ogień a odporność na ogień
Reakcja na ogień wskazuje, czy dany materiał dostarcza paliwo do pożaru przed rozgorzeniem (gwałtownym rozprzestrzenianiem się ognia). Klasa reakcji na ogień zgodnie z normą PN-EN 13501-1 ustalana jest na podstawie oceny zachowania wyrobów pod wpływem ognia w warunkach odpowiadającym różnym fazom rozwoju pożaru. Klasyfikacja reakcji na ogień składa się z 7 grup: A1, A2, B, C, D, E, F, gdzie A1 stanowią produkty niepalne, a F – produkty łatwopalne.
Warto wspomnieć, że obok tych klas, istnieją jeszcze dodatkowe kryteria klasyfikacji:
S – odnosi się do wytwarzania dymu, gdzie S1 wytwarzają niewielkie ilości dymu;
D – odnosi się do powstawania płonących kropli, gdzie D0 jest korzystny, a D2 jest najmniej korzystny;
Materiały palne dzieli się na niezapalne, trudno zapalne i łatwo zapalne.
Stopień rozprzestrzeniania ognia NRO
Pożar składa się z 3 elementów: źródła zapłonu, materiałów łatwopalnych i tlenu. Od użycia łatwopalnego materiału zależy czy pożar rozwinie się gwałtownie w ciągu kilku sekund.
Klasyfikacja NRO określa stopień i możliwość rozprzestrzeniania się ognia. Dotyczy elementów, wyrobów budowlanych i rozwiązań wykorzystywanych w budynkach w postaci systemów używanych np. na fasadach lub przekryciach dachu.
Istotnym dokumentem w tej kwestii jest Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Powyższy dokument zawiera informacje rozróżnienie pomiędzy nierozprzestrzenianiem ognia a elementami określanymi jako:
-
NRO (nierozprzestrzenianie ognia)
-
SRO (słabo rozprzestrzeniające ogień)
-
silne RO (silne rozprzestrzeniające ogień) według WT (Warunków Technicznych)
Odporność ogniowa elementów budynku i jego wyposażenia
Ocena odporności ogniowej wskazuje, czy dany materiał jest bezpieczny w kontakcie z ogniem. Odporność na ogień to zdolność elementu konstrukcyjnego (stropu, belki, ściany, wentylacji i in.) przez określony czas do:
-
zachowania funkcji nośnej (zdolność do utrzymania nośności bez utraty wytrzymałości konstrukcyjnej)
-
integralności (odporność na działanie ognia; płomienie nie przedostają na drugą stronę)
-
izolacji termicznej (zdolność do wytrzymania działania ognia z jednej strony, bez znacznej wymiany ciepła)
Europejska klasyfikacja materiałów budowlanych wg PN-EN 13501-1
Badania reakcji na ogień przeprowadzone są na podstawie normy PN EN 13501-1. Przed rozpoczęciem prac budowlanych należy wziąć pod uwagę klasę w zakresie reakcji na ogień elementów i wyrobów budowlanych. Powyższa klasyfikacja informuje, czy dany produkt (np. posadzka, sufit) przyczyni się do rozwoju pożaru, tzn. jak szybko się pali, ile energii przy tym wytwarza, ile wynosi czas do zapalenia i rozprzestrzenienia płomieni. Najbezpieczniejsze są produkty oznaczone A1, a następnie A2 i B.
Wszelkie zapytania proszę kierować pod numerem telefonu: +48 22 292 40 24 lub +48 50 516 03 03, bądź mailowo (Power@PowerRubber.com) lub przez nasz formularz kontaktowy
